De stichting Studiebeurs voor Studenten in Afrika heeft inmiddels in Mozambique acht artsen aan het werk en vijftien in opleiding.
Een van de artsen is Amalia, die in een ziekenhuis in Busi werkt, een stadje waar de sporen van de ontwrichting door oorlog en gebrek aan onderhoud nog duidelijk te zien zijn; kapotte gebouwen, slechte infrastructuur.
Er is geen enkel vertier.
Hard werken
Het maakt de 27-jarige Amalia niet uit. ‘Werken moet ik. Hard werken en mensen redden. Want daar heb ik voor gestudeerd.’
Amalia draait amper diensten, ze is gewoon altijd in het ziekenhuis. Haar huis is op een steenworp afstand van haar werkplek. Ondervoede kinderen, te vroeg geboren, stuiptrekkende baby’s, malaria, tuberculose en aids patienten, uitgedroogde kinderen met diarree – het trekt dagelijks aan haar voorbij. Of er nou wel of geen elektriciteit is, of er nou wel of geen medicijnen zijn, Amalia is er met de weinige middelen die ze heeft. Ze is er altijd en voor iedereen.